Την ακούτε την πατούσα;

 

Την ακούτε την πατούσα; Αδύνατο να μην την ακούτε…

…που στριγγλίζει ανεξέλεγκτα, ερεθισμένη και ευάλωτη,
βορά στις ορέξεις των επιθετικών ακροδακτύλων,
υποκινούμενων από σαδιστικά ένστικτα·

…που ξεσπά σε υστερικά γέλια
με κάθε απρόβλεπτο άγγιγμα στην ξεγυμνωμένη όψη της
από το επίμονο νύχι που τρυπάει τις άμυνές της·

…που καλεί απεγνωσμένα για βοήθεια
καθώς το νύχι προχωρά αργά και βασανιστικά
κατά μήκος της επιφάνειάς της·

…που χτυπά με μανία τα δεσμά της, λυσσασμένα, μέσα στον πανικό,
αδυνατώντας να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί
την αδυναμία διαφυγής·

…που καταριέται και βρίζει παθιασμένα,
αντικρίζοντας με πικρία ως απάντηση
ένα λάγνο και χαιρέκακο χαμόγελο·

..που απειλεί ποικιλοτρόπως το πρόσωπο που τη βασανίζει,
ελπίζοντας, φευγαλέα, ότι έτσι θα σωθεί·

…που διαμαρτύρεται, υπερασπιζόμενη την αθωότητά της
ως αδιαπραγμάτευτο επιχείρημα
κατά του άδικου βασανισμού που της επιβάλλεται·

…που εκλιπαρεί για έλεος, καταδακρυσμένη και αποκαμωμένη,
συνοφρυώνοντας τα δάχτυλά της
και υποχωρώντας (το κατά δύναμιν) την καμάρα της,
σε μια ενστικτώδη, μάταιη προσπάθεια αποφυγής του γαργαλισμού·

…που τάζει τα πάντα, Γη και ουρανό, τη ζωή της ολόκληρη,
με μοναδικό αντάλλαγμα την παύση του γαργαλήματος·

…που ηδονίζεται υποφέροντας και υποφέρει ηδονιζόμενη,
υπομένοντας τη δοκιμασία στην οποία έχει υποβληθεί.

Την ακούτε την πατούσα;
Αν μου πείτε πως όχι, δεν θα σας πιστέψω.